Akbar Darvish

وقتی برای گفتن هزاران حرف داری , وقتی تنها با گفتن می توانی آرامش از دست رفته ات را به دست بیاوری تا بتوانی دوباره پنجه در پنجه ی این زندگی بیندازی , شعر بیانگر احساسات من در این گفتن است که من جز شعر گفتن نمی دانم ..که حتی وقتی سکوت می کنم با شعر سکوت می کنم و این سکوت من فریاد ناگفته های من است اکنون شعرها و دیگر نوشته های من که اگر فریاد من بوده اند اما از سکوت من الهام گرفته اند با کسانی که نه تنها درد مشترک داریم بلکه باید راه مشترک داشته باشیم تا دست در دست هم به سوی جهان مهربانان برویم .

۱۳۹۲ فروردین ۱۰, شنبه

آرزو

یک زمانی ,
آرزو داشتم نان باشم
لقمه ای نان
برای تمام بچه های گرسنه ی دنیا ...
زمانی دیگر ,
آرزو می کردم کفش باشم
یک جفت کفش
برای تمام بچه هایی که پابرهنه هستند
اکنون عشق هستم
به تمام بچه های دنیا
برای تمام آنان که نیازمند دوست داشته شدن هستند
یک قلب هستم
که دوست می دارم
آن هایی را
که کسی نمی داند چگونه باید دوستشان بدارد !

Akbar Darvish

۱۳۹۲ فروردین ۱۰, شنبه

آرزو

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

درباره من