۱۳۹۲ فروردین ۶, سه‌شنبه

دریغا انسان هستم

کاش ماهی بودم
در دریای آرام شنا میکردم
کاش پرنده بودم
در آسمان ها پر میگشودم
کاش گوسفند بودم
در چراگاه های سرسبز می چریدم
دریغا
انسان هستم
با بار تمام دردهای عالم بر دوشم
و می فهمم
و دریغا درد میکشم
و تنهایی را احساس میکنم

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر