۱۳۹۲ فروردین ۱۰, شنبه

تا لحظه ی ابدیت

بنشین
در بر من
تا بنشانم تو را
در آغوشم
تا تمام زندگی ام را 
در تو جاری سازم
تا در من جاری شوی
همه ی عطش مرا ببین
تشنه ی توام
آن چنان تشنه
که هیچگاه سیراب نخواهم شد
بگذار بنوشم از تو
و بنوشانم تو را
تا لحظه ی ابدیت
شاید آنگاه سیراب شوم
شاید ...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر