Akbar Darvish

وقتی برای گفتن هزاران حرف داری , وقتی تنها با گفتن می توانی آرامش از دست رفته ات را به دست بیاوری تا بتوانی دوباره پنجه در پنجه ی این زندگی بیندازی , شعر بیانگر احساسات من در این گفتن است که من جز شعر گفتن نمی دانم ..که حتی وقتی سکوت می کنم با شعر سکوت می کنم و این سکوت من فریاد ناگفته های من است اکنون شعرها و دیگر نوشته های من که اگر فریاد من بوده اند اما از سکوت من الهام گرفته اند با کسانی که نه تنها درد مشترک داریم بلکه باید راه مشترک داشته باشیم تا دست در دست هم به سوی جهان مهربانان برویم .

۱۳۹۲ فروردین ۶, سه‌شنبه

که چه درو می کنم !؟

چه کاشتم
و افسوس ,
که چه درو می کنم !؟

باغ می خواستم
به کویر بی انتهای برهوت رسیدم .

سر در هوای ایمان داشتم
در کوچه پس کوچه های نان به گل نشستم .

مرد ستیز بودم
غرق در تنهائی ی خود فرو ریختم .

دل به آزادی بستم
اما در زندان خویشتن خویش شکستم .

چه کاشتم
و افسوس ,
که چه درو می کنم !؟

Akbar Darvish

۱۳۹۲ فروردین ۶, سه‌شنبه

که چه درو می کنم !؟

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

درباره من