Akbar Darvish

وقتی برای گفتن هزاران حرف داری , وقتی تنها با گفتن می توانی آرامش از دست رفته ات را به دست بیاوری تا بتوانی دوباره پنجه در پنجه ی این زندگی بیندازی , شعر بیانگر احساسات من در این گفتن است که من جز شعر گفتن نمی دانم ..که حتی وقتی سکوت می کنم با شعر سکوت می کنم و این سکوت من فریاد ناگفته های من است اکنون شعرها و دیگر نوشته های من که اگر فریاد من بوده اند اما از سکوت من الهام گرفته اند با کسانی که نه تنها درد مشترک داریم بلکه باید راه مشترک داشته باشیم تا دست در دست هم به سوی جهان مهربانان برویم .

۱۳۹۲ فروردین ۱۶, جمعه

روزی تو را خواهم سرود

عریان باش
عریان باش
از هر کینه و نفرت
صاف چون آب
روشن چون آئینه
تا قلب من ,
مانند سمفونی " شهرزاد " " کورساکوف " ,
به شور و هیجان آید

روزی تو را خواهم سرود
در ملودی های عاشقانه ی " شوپن "
و تو را جاودانه خواهم ساخت
همچون سمفونی پنجم " بتهوون "
اما پیش از آن ,
باید این :" اورتور " تازه را ,
با آواز عشق تو ,
به آخر برسانم

من " چایکوفسکی " دیگری هستم
که باله ی تازه ی عاشقانه ام را ,
در بستر عریان عشق تو ,
خواهم نوشت

اکنون ,
بگذار همسرایان ,
آواز عشق را با صدای بلند جار زنند
و سازهای بادی ,
به صدا درآیند .

اکبر درویش . سال 1391

Akbar Darvish

۱۳۹۲ فروردین ۱۶, جمعه

روزی تو را خواهم سرود

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

درباره من