Akbar Darvish

وقتی برای گفتن هزاران حرف داری , وقتی تنها با گفتن می توانی آرامش از دست رفته ات را به دست بیاوری تا بتوانی دوباره پنجه در پنجه ی این زندگی بیندازی , شعر بیانگر احساسات من در این گفتن است که من جز شعر گفتن نمی دانم ..که حتی وقتی سکوت می کنم با شعر سکوت می کنم و این سکوت من فریاد ناگفته های من است اکنون شعرها و دیگر نوشته های من که اگر فریاد من بوده اند اما از سکوت من الهام گرفته اند با کسانی که نه تنها درد مشترک داریم بلکه باید راه مشترک داشته باشیم تا دست در دست هم به سوی جهان مهربانان برویم .

۱۳۹۳ بهمن ۶, دوشنبه

اما خنده ی تو

دیری ست
که خنده
بر دردهای بی درمان من
دوا نیست !!

اما
خنده ی تو
می دانم
دردهای مرا التیام می بخشد .

اکبر درویش . 2 بهمن ماه سال 1393

Akbar Darvish

۱۳۹۳ بهمن ۶, دوشنبه

اما خنده ی تو

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

درباره من