Akbar Darvish

وقتی برای گفتن هزاران حرف داری , وقتی تنها با گفتن می توانی آرامش از دست رفته ات را به دست بیاوری تا بتوانی دوباره پنجه در پنجه ی این زندگی بیندازی , شعر بیانگر احساسات من در این گفتن است که من جز شعر گفتن نمی دانم ..که حتی وقتی سکوت می کنم با شعر سکوت می کنم و این سکوت من فریاد ناگفته های من است اکنون شعرها و دیگر نوشته های من که اگر فریاد من بوده اند اما از سکوت من الهام گرفته اند با کسانی که نه تنها درد مشترک داریم بلکه باید راه مشترک داشته باشیم تا دست در دست هم به سوی جهان مهربانان برویم .

۱۳۹۳ تیر ۱۰, سه‌شنبه

خواهم گفت

چون کولیان آواره
صدایم را
بر کف دست هایم خواهم گرفت
و از غربتی به غربت دیگر خواهم رفت
و جار خواهم زد
تا انعکاس این صدای خسته
طوفانی شود
ویرانگر
بر سر بود و نبود این هست پلید
اکنون
که بی رحمانه
با نخ و سوزن این روزهای تلخ
در یک تسلسل بی پایان
لب هایم را به هم دوخته اند

خواهم گفت
خواهم گفت
وقتی که سکوت
بغض های مرا
تا اضطراب خفقان می کشاند
اما
دست هایم هنوز
خواب فریاد شدن را آواز می کنند

خواهم گفت
خواهم گفت
می دانم
سکوت پلی خواهد شد
صدای مرا
تا انعقاد فریاد

خواهم گفت
خواهم گفت
دست های مرا گوش کن !!

اکبر درویش . تیر ماه سال 1388

Akbar Darvish

۱۳۹۳ تیر ۱۰, سه‌شنبه

خواهم گفت

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

درباره من