Akbar Darvish

وقتی برای گفتن هزاران حرف داری , وقتی تنها با گفتن می توانی آرامش از دست رفته ات را به دست بیاوری تا بتوانی دوباره پنجه در پنجه ی این زندگی بیندازی , شعر بیانگر احساسات من در این گفتن است که من جز شعر گفتن نمی دانم ..که حتی وقتی سکوت می کنم با شعر سکوت می کنم و این سکوت من فریاد ناگفته های من است اکنون شعرها و دیگر نوشته های من که اگر فریاد من بوده اند اما از سکوت من الهام گرفته اند با کسانی که نه تنها درد مشترک داریم بلکه باید راه مشترک داشته باشیم تا دست در دست هم به سوی جهان مهربانان برویم .

۱۳۹۳ فروردین ۲۲, جمعه

با تو من می خوابم

با تو من می خوابم
زیر سقف رویا
دستاتو می گیرم
تا به صبح فردا
با تو من می خوابم
مثله نور با آینه
شوق پرواز دارم
در شب بی کینه

با تو من می خوابم
چتر راه من باش
در هجوم تردید
تکیه گاه من باش
با تو من می خوابم
نگو تنها هستیم
هم قبیله همراه
ما خود_ما هستیم ( من و تو ما هستیم )

با تو من می خوابم
زیر سقف رویا
توی آغوش تو
رو به سمت دریا
با تو من می خوابم
لحظه هام آفتابی ست
توی احساس تو
خواب خوب آبی ست

با تو من می خوابم
خواب دریا زیباست
خوابی از جنس نور
رو به سمت فردا ست
با تو من می خوابم
وقت خورشید دور نیست
هم حریم این راه
راه ما بی نور نیست

اکبر درویش . 20 فروردین سال 1393

Akbar Darvish

۱۳۹۳ فروردین ۲۲, جمعه

با تو من می خوابم

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

درباره من