۱۳۹۳ اردیبهشت ۸, دوشنبه

من چقدر بچه ها را دوست دارم

ننویسندگی :

چقدر بچه ها خوب هستند ...
چقدر بچه ها ساده و بی ریا هستند
و من چقدر بچه ها را دوست دارم
و شاید برای همین است که من از خیلی چیزها گذشته ام و زندگی ام را برای نوجوانان و بچه ها گذاشته ام و این پسرها و دخترهای نوجوان را به دنیا نمی دهم و حاضرم هر چه دارم بدهم تا بتوانم یاوری برای شان باشم .
من تمام کودکان و نوجوانان جهان را دوست دارم با هر دین و مذهب و عقیده ای که هستند و برای من فرق نمی کند سیاه باشند یا سفید ...در خانواده ای فقیر زندگی کنند و یا پدر و مادرشان پولدار و متمول باشند ...برای من فرقی نمی کند مسلمان باشند یا مسیحی یا یهودی یا بهایی یا ....
من تمام کودکان و نوجوانان جهان را دوست دارم مخصوصا آن هایی را که در معرض آسیب های اجتماعی قرار دارند . من تمام کودکان و نوجوانان جهان را مانند فرزندان خود دوست دارم اگر چه جنگ های فرقه ای باعث شده است که بین آن ها فاصله بیفتد .. اگر چه ستمگری و آپارتاید آن ها را از هم دور کرده است . اگر چه استبداد و استثمار باعث دوری آن ها از هم شده است اما من تمام کودکان و نوجوانان دنیا را دوست دارم و در آرزوی برابری شان شب و روز می گذرانم و دلم می خواهد که روزی برسد تا آن ها فارغ از رنگ پوست و فارغ از عقیده و فارغ از هر نابرابری بتوانند در کنار هم عدالت را تجربه کنند .
من تمام کودکان و نوجوانان جهان را دوست دارم و آن ها بهترین دوستان من هستند .

اکبر درویش . اردیبهشت سال 1393

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر