چلچراغی بودی در شب تاریکم
با تو تا دوست داشتن من چقدر نزدیکم
من همه عشق هستم وسعت این دنیا
یک نفس با من باش خوب من ای زیبا
به صلیب قلبت دل من مصلوب است
توی عشق ای دردا همیشه مغلوب است
ناجی من باش تو همدل و همراهم
زمزمه کن در من بگو دوستت دارم
قبله ی قلب من اون دو چشم روشن
دست تو مهر من کعبه ی جان من
من پرم از خواستن تو امید راه باش
در شب تاریکم روشنای ماه باش
سایه سار من باش توی این داغستان
یک صمیمی عاشق بین این بی دردان
ناجی من باش تو همدل و همراهم
زمزمه کن در من بگو دوستت دارم
اکبر درویش. ۲۵مرداد ماه سال ۱۴۰۲
#akbar#darvish#akbardarvish# اکبر #درویش #اکبر_درویش #شعر #شعرهای_اکبر_درویش #شعر_اجتماعی #شعر نو #شعر_روز #شعر_عاشقانه #ترانه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر