Akbar Darvish

وقتی برای گفتن هزاران حرف داری , وقتی تنها با گفتن می توانی آرامش از دست رفته ات را به دست بیاوری تا بتوانی دوباره پنجه در پنجه ی این زندگی بیندازی , شعر بیانگر احساسات من در این گفتن است که من جز شعر گفتن نمی دانم ..که حتی وقتی سکوت می کنم با شعر سکوت می کنم و این سکوت من فریاد ناگفته های من است اکنون شعرها و دیگر نوشته های من که اگر فریاد من بوده اند اما از سکوت من الهام گرفته اند با کسانی که نه تنها درد مشترک داریم بلکه باید راه مشترک داشته باشیم تا دست در دست هم به سوی جهان مهربانان برویم .

۱۳۹۳ فروردین ۴, دوشنبه

ای داد

کو آن عطش و داغی
بی ساغر و بی ساقی
مستان همه در بندند
جز درد نماند باقی
ای داد و هزار فریاد
از این ظلمت و بیداد
حتی شیون و زاری
دل را نکرد آزاد

فصل کشتن رویاست
فتنه همه جا بر پاست
در مسلخ و قربانگاه
هر خواسته ای بی جاست
ای داد و هزار فریاد
از این ظلمت و بیداد
حتی خواب خورشید هم
دل را نکرد آزاد

مرده ایم هزاران بار
هر لحظه به صد تکرار
از این خفقان شب
تا صبح شود بیدار
ای داد و هزار فریاد
از این ظلمت و بیداد
حتی مرگ در محبس
دل را نکرد آزاد ...

اکبر درویش . سال 1392

Akbar Darvish

۱۳۹۳ فروردین ۴, دوشنبه

ای داد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

درباره من