هر چه بادا باد

سیلی نقد را ,
دوست می دارم
بیشتر
تا حلوای نسیه را ...

زندگی را می خواهم
در آرامش
در عشق
و آزادی را
عدل و داد را
بی هیچ واهمه ای ...

می خواهم
اکنون فاتح باشم
و مسرور ...

دنیای من ,
همین روزهایی ست
که در آن زندگی می کنم
دنیایی را که می بینم
که لمس می کنم

این دنیای من ,
بگذار زیبا باشد
بر وفق مراد من
آن دنیا را ,
که هنوز
کسی از آن ,
بر نگشته است ,
هر چه بادا باد !!

اکبر درویش . 7 امرداد ماه سال 1392