۱۴۰۰ خرداد ۱۲, چهارشنبه

ای آزادی

 .

در این شب سیاه و تار که حتی ماه ، بغ کرده کنون ، تو را ، لبیک ای تمام نمای قامت خواستن در درون من جاری تر از : تمام رودها خورشیدی، به بلندای آن چنان که باید وسعتی ، در حافظه ی زیستن آن چنان که می شاید استوار چون کوه اما زلال چون آب آب پاک تمام چشمه های جهان که در جستجوی راهی به دریا ، به رود می ریزند معنای عظمت مفهوم بزرگی ... پله های معبد خویش را ، یکی یکی بالا آمده ام تا با تو بیعت کنم ای واژه ی ناب تمام شعرهای من ای آزادی ای تمام خواستن من از هستی ! اکبر درویش . سال ۱۳۷۸ #akbar #darvish #akbardarvish #اکبر #درویش #اکبر_درویش #شعر #شعرهای_اکبر_درویش #شعر #اجتماعی #شعر_معاصر #شعر#آزادی




هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر