دوست می دارم
بچه ها را
چه دختر
چه پسر
دوست می دارم
بچه‌ها را
چه سیاه
چه سفید
دوست می دارم
بچه‌ها را
چه هموطن
چه غیر هموطن ...
دوست می دارم
بچه‌ها را
مانند فرزندان خود
عشق من هستند
دنیای من هستند
و هر روز صبح ،
بهترین ها را برای شان آرزو می کنم
شادی من
شادی آن هاست
و غم و اندوه من ،
غم و اندوه آن ها ...
دوست می دارم
بچه ها را
و چه زیباست
که دنیا ،
هزاران فرزند به من داده است
شاهد رشدشان هستم
بزرگ شدن شان
موفق شدن شان
و چقدر دوستم می دارند
چون می بینند
بی هیچ انتظار و توقعی ،
زندگی ام را وقف آن ها کرده ام
دوست می دارم
بچه ها را
بچه هایی را ،
که احساس می کنند کسی دوستشان ندارد
در کنار هم ،
یاد می گیریم خوب زندگی کردن را
شناختن خود را
مراقبت از خود را
هدف دار شدن را
دوست داشتن را ...
دوست می دارم
بچه ها را
آن ها تمام دنیای من هستند
به آن ها می آموزم
و از آن ها یاد می گیرم
عشق را
و بی توقع دوست داشتن را
دوست داشتن همه را
کینه و نفرت را فراموش کردن
محبت و دوست داشتن را یاد گرفتن ...
دوست می دارم
بچه‌ها را
این ها هستند
که می توانند دنیای آینده را ،
با آگاهی و عشق
با دوست داشتن و وحدت
نظم تازه ای بخشند ...
دوست می دارم
بچه ها را ...
اکبر درویش . ۲۴ خرداد ماه سال ۱۳۹۹
#akbar #darvish #akbardarvish #اکبر #درویش #اکبر_درویش #شعر #شعرهای_اکبر_درویش #شعر #اجتماعی #ناراتین#narateen#کودکان#نوجوانان#نوجوانان_آسیب_پذیر#عشق#دوست_داشتن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر