من .
در این جهان ,
میهمان ناخوانده ای هستم
که اکنون ,
با آمال و آرزوهای خود ,
در دره ی حیرت
فرو می ریزم
در این جهان ,
میهمان ناخوانده ای هستم
که اکنون ,
با آمال و آرزوهای خود ,
در دره ی حیرت
فرو می ریزم
من ,
که روزگاری مرد تلاش بودم
سودای عدل به سر داشتم
و دل در راه آزادی گذاشته بودم
امروز ,
خود وامانده ای تنها شده ام
که هول سقوط
پر هستی ام سایه انداخته است !
که روزگاری مرد تلاش بودم
سودای عدل به سر داشتم
و دل در راه آزادی گذاشته بودم
امروز ,
خود وامانده ای تنها شده ام
که هول سقوط
پر هستی ام سایه انداخته است !
اکبر درویش . 5 تیر ماه سال 1368
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر