۱۳۹۴ اردیبهشت ۲۴, پنجشنبه

شاعرها که می میرند ...

روایت اول :
شاعرها
که می میرند
انگار
شعرهای شان
دوباره جان می گیرد
تا در فضای زندگی ,
طنین بیندازد
که شاعر
هرگز نمی میرد
که در شعرهایش
تولد دوباره ای می گیرد !
روایت دوم :
شعر ,
سرود زندگی ست
و شاعر
آوازه خوان این شعر عمیق
خوشا شاعری
که شعرش آئینه ی زندگی ماست
بیانگر دردهای ما
و آمال ما
و روزنه ای ست
به سوی روشنایی ...
روایت سوم :
شاعر ,
پیامبر نیست
شاعر
بیان کننده ی درد انسان هایی ست
که از فقر و رنج و تبعیض ,
به ستوه آمده اند
و دل ,
در گرو جهانی آباد و آزاد دارند .
نیمه ی دوم اردی بهشت سال 1394
اکبر درویش
با یاد محمد علی سپانلو

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر