از دست نوشته های :
" در سایه ی ارتداد "
" در سایه ی ارتداد "
به دیوار تکیه داد
خسته
خمیده
غمگین
چهره اش درهم کشیده بود
اشک گونه هایش را خیس کرده بود
دوباره نگاهی به زمین انداخت
جنایت و غارت و چپاول
درونش را به درد آورده بود
آه کشید
با افسوس زیر لب گفت :
دریغا
توبه
توبه
کاش انسان را خلق نمی کردم !!
خسته
خمیده
غمگین
چهره اش درهم کشیده بود
اشک گونه هایش را خیس کرده بود
دوباره نگاهی به زمین انداخت
جنایت و غارت و چپاول
درونش را به درد آورده بود
آه کشید
با افسوس زیر لب گفت :
دریغا
توبه
توبه
کاش انسان را خلق نمی کردم !!
اکبر درویش . 12 آذر ماه سال 1393
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر