Akbar Darvish

وقتی برای گفتن هزاران حرف داری , وقتی تنها با گفتن می توانی آرامش از دست رفته ات را به دست بیاوری تا بتوانی دوباره پنجه در پنجه ی این زندگی بیندازی , شعر بیانگر احساسات من در این گفتن است که من جز شعر گفتن نمی دانم ..که حتی وقتی سکوت می کنم با شعر سکوت می کنم و این سکوت من فریاد ناگفته های من است اکنون شعرها و دیگر نوشته های من که اگر فریاد من بوده اند اما از سکوت من الهام گرفته اند با کسانی که نه تنها درد مشترک داریم بلکه باید راه مشترک داشته باشیم تا دست در دست هم به سوی جهان مهربانان برویم .

۱۳۹۲ دی ۴, چهارشنبه

بی سر نامه

داد
داد
داد....
سر من ,
بر باد رفت ...

سرمن ,
بر باد رفت
ای باد ,
باد
باد , ...
آهسته تر برو
که من هنوز
بی سر نامه را
تا به آخر نگفته ام
این مرثیه را
که داستان قوم من است
لختی فرصت
که هنوز هزار هوار
در سینه ی من
مانده است
تا لب هایم جار زنند .

ایهاالناس
بی سر زندگی کردیم
بی چشم دیدیم
بی گوش شنیدیم
و بی زبان
نوحه ی مرگ خویش را
در بغض خود
خاموش خواندیم .

اکبر درویش . آذرماه سال 1392

Akbar Darvish

۱۳۹۲ دی ۴, چهارشنبه

بی سر نامه

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

درباره من